O wypuszczaniu kota

Jeżeli wypuszczasz kota,
wypuść też jego ogon.

Wieża i pospolity ptak

Moje sekretne miejsce to  pusta komora w wieży z ciastek.

Trzymam w niej wspomnienia o tobie i o małym króliku,

którego nie dostałam.

Dobrze się mają moje wspomnienia

i dobrze się mają moje puste miejsca.

Do puszki po landrynkach upycham gorycz porażki,

a w słoiku z dżemem zadomowił się wróbel.

Wszystko i nic mają swoje miejsca w przepełnionym sercu

tuż nad dnem kieliszka. Wróbel utyka. Nikt nie wie dlaczego.

Targ w targ

Handlowanie to kolejna forma przemocy,

bo patrz.

Wpadasz do sklepu i nie posiadasz sensownych pomysłów,

jak z tego wybrnąć.

Nie dysponujesz także kolejną kartą kredytową, bo to nie Manhattan.

Za to sprzedawca ma szarm, ma styl i sto tysięcy szkoleń w CV,

na temat form  opracowywania klienta.

Miłość po uńsku

Jeżeli kochamy, to wchodzimy razem do basenu pełnego piranii.

I nie ma wyjątków.

Kochać to dzielić się okruchami strucli serowej i nie zatrzymać dla siebie ani plastra.

Kocham, ljublu, te amo.

Propozycja nie do odrzucenia na wspólne wyrzucanie śmieci,

póki śmierć nas nie rozłączy.

I paradoksem człowiek, bo tego właśnie pragnie.

Produkować i wyrzucać z blondynką, brunetem - śmieci.

I z całym wszechświatem dzieci.

I niech nikt nie ma spokoju.

Nigdy.

Credo

Wierzę, że gdzieś jest cywilizacja. I zamierzam ją odnaleźć,
albo sprowokować, żeby się ujawniła.

W ramach i od razu

Kiedyś zabiorę mistrza na spacer po lesie.

Nie(pełno)sprawnie będziemy zbierać poziomki.

Wnioskuję, że to będzie przełom lipca i czerwca,

bo moja wiedza o lesie jest ponadnormatywna.

Poziomki będą wysuwać nam się z rąk i skakać po liściach,

między kwiaty, gałązki, igliwie,

aż ktoś to nazwie runem i podrzuci Jazonowi.

Ja z on.

My niepełnosprawni.

Chciałam mieszkać w pałacu

Jest forteca, wieże obronne,

 otwory strzelnicze.

Włożyłam kolczatkę i kaganiec,

żeby nie gryźć niewiernych.

Bo furia jest ślepa i głodna,

a ja doskonale agresywna,

odkąd wykłuli mi oko.

Twierdzę, że tak jest lepiej –

widzę tylko połowę prawdy.

Małe domy

Mamy domy tak małe,

że tylko lustra

ratują nasze umysły przed uduszeniem.

Czy czynsze są czym że są czym he?

Odbijam się w nim, wychylam się przez ramy

i co się dzieje?

Brzdęk, siedem, brzdęk osiem lat… w świetle,

w ciemności, w zapatrzeniu w dal.

Czymże są czynsze?

Ratunkiem przed milą morską pod mostem

na rzece Lorelai…

Mamy czynsze tak wielkie,

że kamień u szyi niby kropla rosy na liściu mięty.

Czymże są czynsze, kiedy barykada

zamiast drzwi.

Dziękuję

Dziękuję Ci, Panie Boże,
że to zdarzyło się teraz, kiedy mogłam
sobie z tym poradzić.

Nie pytam, dlaczego mnie to spotyka,
pytam, dlaczego spotyka to innych.

Czy suma wszystkich cierpień
równa się sumie szczęśliwych uśmiechów?

Ufam, że wszystko będzie dobrze,
nawet kiedy znowu nie jest.

Gdybym...

Gdybym napisała książkę, stałaby się bestsellerem,

jednak ponieważ

nikt

mnie

nie kocha, to nie napiszę nawet menu.

Na dziesięciolecie ślubu danie główne – rozwód.

Nie do pomyślenia tak jechać pociągiem w Bieszczady i liczyć,

że coś się  samo …

Nie do kieliszka wlewam rozpacz.

Wiadro. Wystarczy.

Zamiast kieliszka wiśniówki

Antyczna szkatułka po babci, a w niej spokój,

zadowolenie, umiarkowanie i reszta, którą można określić

starożytną recepturą na nieśmiertelność.

Wisienki na torcie nie wolno zjadać –

to nie żadne widzimisię, tylko szkoła hartu i ducha.

Mam cały słoik zmumifikowanych owoców

rezygnacji i unikania, w efekcie czego jestem

coraz bardziej giętka i wytrzymała.

Kiedy życie robi się zbyt poważne,

nucę pod nosem, tak żeby nikt nie słyszał:

„Srutututu, pęczek drutu”.

Wątpliwość

Podczas spaceru po lesie

dostrzegam pod liściem kapelusz i nie mam pewności,

czy to nie grzyb atomowy.

Pociąg do czekania

Czekając na czasy, w których poczuję się, jak we własnych,

przejeżdżam pociągiem Sochaczew – Bydgoszcz, półtoragodzinne opóźnienie,

ale to wciąż nie moje czasy. Tłum na peronie mruczy nerwowo,

a megafony, zaplute, na słupach, tłumaczą, że coś pękło.

W pociągu wszystko straszne, dlatego nie wsiądę więcej,

pasażerowie, jadowite bestie czekające na stacje,

zaglądają w miasta innych ludzi bez pytania.

Okropnie się jedzie pociągiem, trudno się leczy

ze złych  wspomnień, a konduktor nie wiedzieć czemu

mówi, że jest w porządku.

Przepoczwarzam się w iskrę która wszystko spali

Prosto w okno.

Spalanie bierze się z nadmiaru wrażeń.

Przedtem nie brało się pod uwagę istnienia niedoboru.

Poprawna odpowiedź brzmi:

Tylko nie na klamce.

Chyba, że jesteś niski, nisko, orle gniazda  są ci niedostępne 

albo nic o tym nie wiesz i to nie twój kłopot.
Indukcja.

Redaktor równa się czerwony aktor.

Więc wymyśl coś, czego jeszcze nie ma.

Kroniki Wiecznego Królestwa - recenzja

Witam. Zachęcam do zapoznania się z najnowszą recenzją książki Artura Danilczuka "Kroniki Wiecznego Królestwa" http://www.martawsrodksiazek.pl/2017/11/kroniki-wiecznego-krolestwa-artur.html

Pozdrawiam
Rosa:)

Krótki żywot, długie skrawki sera na podłodze

Skracam się w tempie,

przecież mi wolno.

Urodziny

Owinięta kocem, książką i kubkiem kawy

celebruję proces dojrzewania człowieka

w kobiecie- kocie.

***

Chyba zacznę pisać prozą. Zmienię glany na szpilki,

grzywkę ufarbuję na różowo i przetupię  jeże z okolicy.

Dziewczyna w worku z t-shirta

Tak się boję zwracać uwagę.

Napinam mięśnie pod garbem, żeby zmaleć, zestrasznieć,

znienormalnieć.

Kiedy nie wolno

Wiernie, posłusznie startuję w niebo.

Nie ma zakazu skrętu w prawo,

jest wartość dodana.

"Kroniki Wiecznego Królestwa" Artura Danilczuka nagrodą w konkursie internetowym

Kochani. Jakiś czas temu dość aktywnie starałam się zaprezentować Wam debiutancką powieść Artura Danilczuka "Kroniki Wiecznego Królestwa".

Dla jasności

Łzy mi na niebie lśnią

 Gabriel Danilczuk

A słońce to widzi nie patrząc.

Ślepe słońce, to mądre słońce.

Zupełnie podobnie jak sąsiad

Nie zaglądam dwa razy do tej samej kieszeni.

miss you

Brnę w czasowniki.

Rozmieszczam je  według paragrafów.

Wielu

wielu naszych

nie zdążyło z youtube`a  wysłuchać ad vocem

pospiesznych pomruków w grocie Griega

Pro-gram

Prapoezja, propoezja, prepoezja.

Pisać się nie chce. Spać się nie chce.

Praproprecować też nie chce się.

Cholercia, zatem gdzie nas niesie?

Do tańca oraz różańca. W Argentynie.

Szafiarka

Młode koty w październiku są  pierwsze,

ponad wiewiórką, jeżem i  świerszczem.

Wizjonerzy

Bez okularów widzą punkty w czasie,

jak nagrody. Przyszłość przynosi

chimeryczne zmiany.

Let the cat be... próba mikrofonu

Prążkowanym moim kotem,

z kurzu wycierasz gablotę,

gdy ja z nudów płacę raty

za wariactwo mego taty,

a magiczne sztuczki nosi

po kieszeniach ciocia Zosia.

Zachłanność

Każda ma nochal jak kowadło -

żadna fizycznie nie ma błękitnych oczu.

Strategicznie, sobie same w głębinie,

same sobą się dławiąc, wypływają

jak skwarki na fali huraganu.

Jak skwarki i cebulowy sztorm.

Nibyhaiku o kocie

Blaszanym kotem

huragan potarmosił

złowrogi totem.

Chłopczyk

Chłopczyk - pod oczami sino,

bo zasnąć nie może, zanim nie padnie.

Nie biega z dziećmi, bo one biegają za szybko.

Kiedy

Poprawię włosy, uśmiechnę się,
pójdę do kina i pogłaszczę cię z nieudawaną czułością po policzku.

Najnowsza recenzja książki Artura Danilczuka "Kroniki Wiecznego Królestwa"

Czytacie, piszecie recenzje i to jest fantastyczne. Ukazała się recenzja piąta, całkiem ciekawa, całkiem odmienna od poprzednich, choć jednoznacznie pozytywna.
Artur Danilczuk na Papierowym Bluszczu:

http://papierowybluszcz.blog.pl/2017/08/26/kroniki-wiecznego-krolestwa-artur-danilczuk/

Przeczytałam! Warto :)

Kochani! Jak wiecie na początku lipca ukazała się debiutancka powieść  Artura Danilczuka „Kroniki Wiecznego Królestwa”. Gatunek fantasy, bohater zbiorowy – archanioły i cherubini, centrum dowodzenia Serafiat.

W nocy wszystkie koty są marne

Nina ma zwyczaj omijać wszystkie zatłoczone miejsca.

Nie dotknąć, nie sparzyć się, nie przeziębić.

Kotem.

Mam  bardzo ładne uszy,

po mnie, po tobie, po nas.

Poluję sobie w tłumie,

inaczej nie umiem.

Recenzja książki "Kroniki Wiecznego Królestwa" na BookParadise

Namawiam do zapoznania się z kolejną, trzecią już, recenzją książki Artura Danilczuka. Na zachętę dodam, że jest nawet bardziej pozytywna, niż dwie pierwsze. Oto adres strony:
 http://www.bookparadise.pl/2017/06/po-raz-kolejnyw-moje-rece-wpada-ksiazka.html

3 lipca 2017 - przedpremierowo wstrzymujemy oddech :)

Witam i wyjaśniam: byłam nad jeziorem, nie było pogody i nie było netu. Zatem nie uaktualniałam bloga, za co przepraszam.
Wszystko wskazuje na to, że książka Artura Danilczuka "Kroniki Wiecznego Królestwa" ukaże się
w najbliższy poniedziałek.

Zapowiedź książki Artura Danilczuka "Kroniki Wiecznego Królestwa"

http://novaeres.pl/katalog/zapowiedzi

Na stronie wydawnictwa Novae Res ukazała się właśnie zapowiedź "Kronik Wiecznego Królestwa" A. Danilczuka:


 http://novaeres.pl/katalog/tytuly?szczegoly=kroniki_wiecznego_krolestwa,druk

Wywiad z Arturem Danilczukiem

Witam serdecznie Moich Czytelników.  Dziś Rosa wystąpi w nietypowej dla siebie roli - dziennikarza.  Oczywiście W Cieniu Muz.  A zatem (trochę mam tremę, bo ostatnio redagowałam pytania do wywiadu ponad dwadzieścia lat temu J) zaczynamy. Rozmawiam dziś, ufam, że jako pierwsza, z debiutującym na rynku fantasy Arturem Danilczukiem o jego książce „Kroniki Wiecznego Królestwa”. 

Dom

Taki ból, że wiewiórki spadają z drzew,

a szyszek nie ma. I te wszystkie igły -

prosto w twoje serce, ale ciebie nie ma.

Propozycja ciekawego czytania - zaczynam się nieco niecierpliwić :)

"W walce ze złem Nahtra Mon Soula modlitwa i błogosławieństwo

 jest potęgą równie skuteczną jak miecz czy miotacz plazmy."

Oto  publikacja, na którą czekam w połowie czerwca. Zapowiedź

 miłego popołudnia z książką jest zawsze godna uwagi :)

Współczesny dialog interakcyjny

Mam dla ciebie garść malin - całkowicie darmo.

Ale ja potrzebuję dwóch tysięcy za friko. Rozumiesz?

Debiut Artura Danilczuka - Kroniki Wiecznego Królestwa

Kochani Moi Czytelnicy. Pod koniec czerwca ukaże się debiutancka powieść fantasy Artura Danilczuka, składająca się z trzech powiązanych ze sobą opowiadań pt. "Kroniki Wiecznego Królestwa". Publikacja dostępna będzie w wersji papierowej oraz jako e - book.

Odwrót

Profanum traci atrakcyjność kiedy młody,

brzydki ptak staje się dorosłym ptakoaniołem.

Pokój

Pokój z czterema wyjściami awaryjnymi,

w  domu ze schronem przeciwatomowym,

w  państwie prawa i lewa, a zwłaszcza lewa.

A jeśli kot

A jeśli kot, to puszysty,

wyspany, wygłaskany,

o futrze jak czarny aksamit

z mlekiem.

Aniele...

Aniele Boży, Stróżu mojego cudownego domu.

***

Moja zaciśnięta pięść jak kwiat róży,

nadgarstek zbyt cienki, by dźwignąć cegłę,

ścięgna niezbyt powściągliwie trwają.