Rosa W Cieniu Muz

poezja i fotografia

Strony

Strona główna
Rosa Cafe
Rosomack
O mnie

środa, 11 marca 2020

Epic

Moja dłoń jak poranione drzewo,
chwyta grudy ziemi i wypuszcza je.

Autor: Rosa W Cieniu Muz o 21:36

Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w usłudze Twitter Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Tagi: epic

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nowszy post Starszy post Strona główna

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Szukaj

Najpopularniejsze

***
***
Póki czas
Na śmietnik
"Dobra zmiana"
Dzień pierwszy
Raz w roku patetycznie
Studziennie
Dlaczego w cieniu?
Grant bez emi

Subskrybuj

Posty

Posty

Komentarze

Komentarze

Rosa W Cieniu Muz

Wyświetl mój pełny profil

Odwiedzin

Zaprzyjaźnione blogi

Zenobiusz
Kroniki Wiecznego Królestwa
Panna Wizja

Najnowsze komentarze

Tagi

3 lipca 2017 after or both agrafki aksamit an'hariel Ania Argentyna Artur Danilczuk atomowy auto awangarda babcia balony barwy barykada bawełna before bestie bestseller białe biały Biblia Biegun Półnosny Bieguni biel billboard blog błąd ludzki bratek brzoza bukiet byt chleb chłopiec chodnik chodnik. poezja obrazu cień córka cuda cytryna cywilizacja czarny czas czerń czerwony część czynsz daleki plan Daniken dąb szypułkowy debiut dekownik deszcz dialog współczesny dom droga w lesie drzewa drzewo drzwi dusza dzbanek dzieci dzieciotwórstwo dziecko dzielność dziennikarka dzień Dżinn Edgar Degas emocje epic fajans fantasy fiat figurka fioletowy firanka fisharmonia fotografia fragment freski furtka gałąź geny glina gniew Gniewkowo gra Grunwald grzyb gwiazda handel detaliczny harmonia herbata hipokamp historia huragan Idiota inny jabłka jabłko jabłoń jajka jajko Jazon jesień jeże kamuflaż kapelusz kawa kawalerka kawka kąt kiedy to pisałam kieliszek kieszeń klęska kobieta kobieta-kot kocham kolor kolorowanie kolory kompromis konkurs kora korzenie kosz koszyki kot kot biurowy koty krasnoludki Kroniki Wiecznego Królestwa kropki król królewna książę księżyc kształt kubek kwiat kwiat ognisty kwiatek kwiaty las lato lila listopad liście liść literatura ludzie łapka łapy ławka łuk histeryczny łzy maliny malwa mama marcinki maska maski mat matka mech miasto miejsca mięta miłość minimalizm mizeria mleko mrówki mróz muzyka mysz myszy myśl nadzieja nagroda Nobla nasturcja nemezja jawnostka nibyhaiku nie pamiętam nie wiem gdzie to można przeczytać:) nieboskłon niepełnosprawni nieszczęście nieśmiertelność nieznani Nina niszczarka niszczarki nostalgia Novae Res Nowy Rok obcy obraz oczy oddanie odrobina otuchy ogród oko okolica okulary on opowiadania osa owoc owoce paczki pamięć panisko panowanie paradoks paragrafy parking Paryż pasażer paski pąki pelargonia pelargonia walcząca piekło pies pirania pociąg poczta poeta poezja poezja obrazu poezja przedmiotu pogarda położenie pomyłka porcelana portret w aucie powieść poziomki późno pragnienie prawda proces dojrzewania program proza prymulka przeciwności przedpremierowo przemęczony kot przyjaźń przyroda publikacja pytania recenzja rekiny relaks rodzice rok rosa Rosa w Cieniu Muz rosół roślina rozważania róg róża różowy rudy runo rusałka pawik rzecz sadzone samolot samotność scarlet semafory serce sklep wielkometrażowy skleroza skorupka slow life slums słaby dzień słońce smoczyca sól spacer po lesie spojrzenie spokój staw staż stokrotki struktura struny studnia sygnalizacja szach szary szczerość szkatułka śmierć śmietnik śpiący świat światło światło odbite świerk tancerki tło tort troll tulipan tur turki twarz twierdza u-kształtne upadek urodzaj uszy uważność walka wazon wątpliwości wczorajszy wertepy wiadro wiara widok wiersz wiersze wierzba wierzę wieża więdnięcie wiosna wisienka woda wojna wojownik wpływ wróbel wrzos wspomnienie wszechświat wydawnictwo wydawnictwo Novae Res wyemigruję wypuszczanie wystarczy wywiad wzlot zachód zapiski zaplecze zapowiedzi zielony ziemniak zioła zło zmęczenie zombie zupa zwierzenia zwierzę źrenice żaba żaglówka żebra żółtko żółty życie żyrafa

Archiwum

Obserwatorzy

Obsługiwane przez usługę Blogger.