Czu czu

Czujesz?

Ziemia drży.

Tysiąc kilometrów stąd lawina błotna zakryła niemowlę.

Nikt nie płakał w znanym języku,

nie tańczył i nie szarpał włosów.

Czu czu z Siemiatycz,

leśna dziewczynka, włosy płowe,

sukienka do kolan,

 za plecami drzewa, bloki.

Ostatni raz zgubiła spinkę.

I tylko echo woła hi hi

i tylko łoskot brzmi dumnie,

bo wodospad wysoki,

a morze łez płaskie

jak amnezja.