* * *

Samotność i dwie ćwierci kurczęcia,
w nadziei, że ktoś zajrzy na obiad.

Chwast nagle nie zmienia się w przyprawę,

a pusty dom w przechowalnię dzieci i psów.

Bieda nie pisać nic. Pisać za wiele także nędza.

Nie rozmawiać, nie dzielić włosa na sześć,

niczego nie ćwiartować.