Wy

Wychodzę z walizką,

jak w dziewięćdziesiątym siódmym.

Na mróz, w bezmiar, bezmizerność.

Walizka bez kół, ja bez noclegu.

I nagle otwiera się niebo, anioły śpiewają,

„jest praca, dom, wolność”.

Przysiadam na ławce, powietrze zamarza w ustach,

krzyk mewy odpowiada na moje milczenie.

Jestem gdzie indziej.