W przestraszeniu

Siedzimy. Wiara jest z nami i nadzieja.

Wstać nie możemy, wyjść, zamknąć drzwi,
bo posadzili nas za brak przestraszenia

w przestraszeniu.

Byliśmy odważni, śmiali i niezbyt mili dla bliźnich,

a staliśmy się  zamknięci w przedsionku,

czasem w komorze, skazani

na długotrwałe wymiatanie pamięci

ze zdarzeń drobnych,

jak ziarna gryki.

W czystym umyśle

brudne myśli;

płynie prąd.